Ανατρέχοντας στην πλούσια λαογραφία μας, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην πινακωτή!
Η πινακωτή ήταν εξάρτημα (συνήθως ξύλινο και στενό) όπου τοποθετούσαν το ζυμάρι για να φουσκώσει κατά την παραδοσιακή μέθοδο παρασκευής ψωμιού. Συνήθως είχε πολλά χωρίσματα, ένα για κάθε καρβέλι.
πινακωτή
Ας δούμε παρακάτω πώς έφτιαχναν το ψωμί με τη χρήση της Πινακωτής!
Ένα κομμάτι ζυμάρι που υπήρχε φυλαγμένο από το ψωμί της προηγούμενης εβδομάδας, δουλεύεται με νερό και αλεύρι, έτσι που να γίνει πηκτός χυλός.
Τον άφηναν κουκουλωμένο με μάλλινη κουβέρτα όλη τη νύχτα. Μ’ αυτή τη μαγιά, πολλή πρωί την άλλη μέρα ζυμώνεται το ψωμί, κουκουλώνεται και πάλι με την κουβέρτα και το άφηναν να ανεβεί. Ύστερα κρατούσαν πάλι ένα κομμάτι ζυμάρι (προζύμι), για να γίνει το ψωμί της επόμενης εβδομάδας.
Με το υπόλοιπο έπλαθαν 3-4 μεγάλα καρβέλια (όσα και οι θέσεις της πινακωτής), που ήταν στρωμένη με βαμβακερές πετσέτες καλά αλευρωμένες. Δίπλωναν τις πετσέτες πάνω από τα ψωμιά και σκέπαζαν την πινακωτή με την κουβέρτα, για να μην κρυώσει η ζύμη και για να φουσκώσει γρήγορα. Όταν φούσκωνε το ψωμί, έβαζαν την πινακωτή στον ώμο και το πήγαιναν στο φούρνο. Εκεί άναβε ο φούρνος με ξύλα και όταν ο φούρνος πύρωνε, έβαζαν με ένα ξύλινο φτυάρι τα ψωμιά.
Δείτε αυτό το υπέροχο προϊόν εδώ που πραγματικά αξίζει να το προμηθευτείτε!
