Αρχείο ετικέτας έθιμα μήνα

Καλωσόρισες Ιούνη, καλώς μας ήρθες καλοκαίρι!

Ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού είναι εδώ! Ήρθε ο Ιούνιος, με τον λαμπρό ήλιο, τα πρώτα μπάνια και την ανεμελιά του καλοκαιριού 🙂

ιουνης

Η προέλευση του ονόματος!

Ο Ιούνης είναι αφιερωμένος στην Ήρα. Η ονομασία του προέρχεται απ’ τη λατινική λέξη Junius: Juno= Ήρα: Ηραίος, προς τιμήν της Ήρας. Βέβαια υπάρχει μία ακόμα άποψη, λιγότερο διαδεδομένη, πως το όνομα του οφείλεται στον πρώτο ύπατο της Ρώμης Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Είναι ο τέταρτος μήνας του αρχαίου ρωμαϊκού ημερολογίου με 29 ημέρες και ήμερα είναι ο 6ος μήνας του χρόνου με 30 ημέρες!

Ιούνιος

Ιούνιος

 Οι ονομασίες και οι αγροτικές εργασίες του μήνα!

Στις 21 Ιουνίου έχουμε το  θερινό ηλιοστάσιο και η μέρα αυτή θεωρείται ως είναι η επίσημη έναρξη του καλοκαιριού! 

Είναι ο μήνας του θερισμού και πολλών άλλων γεωργικών εργασιών. Έχει πολλές ονομασίες, από τις οποίες η πιο διαδεδομένη είναι «Θεριστής» που προέρχεται από τον θερισμό των σιτηρών. Ακόμα, λέγεται Άι – Γιαννίτης (γιατί στις 24 γιορτάζουμε τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου). Επίσης Πρωτόλης ή Πρωτογιούλης, δηλ. πρώτος μήνας και αρχή του καλοκαιριού,  Λιοτρόπης, Κερασάρης  & Κερασινός, γιατί τότε ωριμάζουν τα κεράσια.

Αυτός ο μήνας είναι και μήνας πολλών και διαφορετικών αγροτικών εργασιών! Οι γεωργοί θερίζουν σιτάρια, κριθάρια, όσπρια, σανά. Ποτίζουν και σκαλίζουν τα χωράφια. 

Αυτή την εποχή, φυτεύονται σπανάκια, φασόλια και κουνουπίδια και μαζεύονται ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές. Επίσης γίνεται ο απογαλακτισμός των ζώων, που είναι 3 μηνών και το πρώιμο ζευγάρωμα προβάτων. 

Τα έθιμα και οι παραδόσεις του μήνα!

Τα έθιμα και γι αυτό τον μήνα είναι πολλά και οι λαογραφία του τόπου μας πλούσια, όπως συνήθως. Ας δούμε κάποια έθιμα απ όλη την Ελλάδα και φυσικά το πιο γνωστό, αυτό του Κλήδονα, που εδώ στην Κρήτη, ακόμα καλά κρατεί! 

Στη Θεσσαλονίκη το πρώτο δεμάτι σταχυών που δένουν, το στήνουν όρθιο και το προσκυνούν, ενώ ο νοικοκύρης ρίχνει νομίσματα.  Στη Σκύρο σαν αποθερίσουν, αφήνουν δύο λημάρια αποθέρι στο χωράφι, για χαρά του χωραφιού και για να φάνε τα πουλιά και τα αγρίμια. Στο Μανιάκι Πυλίας αφήνουν ένα κομμάτι αθέριστο και λένε ότι είναι τα γένια του νοικοκύρη, τον οποίο σηκώνουν στα χέρια ψηλά & τον αφήνουν να πατήσει στη γη, μόνο αν τάξει στους θεριστές κρασί και κότα. Στην Κάρπαθο χαράσσουν με το δρεπάνι ένα κύκλο, που περιλαμβάνει τα τελευταία στάχυα. Στον κύκλο μπαίνει η νεαρότερη θερίστρια, σταυροκοπιέται και πετάει επάνω το δρεπάνι της φωνάζοντας: «Και του χρόνου, καλαλωνεμένα, καλοφαωμένα, καλοπρουκισμένα!»

Όμως το πιο γνωστό έθιμο και αυτό που ακόμα αναβιώνει σε μέρη της Ελλάδας και φυσικά στην Κρήτη, είναι αυτό του Κλήδονα!

Το προσωνύμιο «Κλήδονας» προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «κλήδων» που σημαίνει προγνωστικός ήχος και χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει τον συνδυασμό των τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής.

Ουσιαστικά ο «Kλήδονας» σχετίζεται με μια λαϊκή μαντική διαδικασία, η οποία λέγεται ότι αποκαλύπτει στις άγαμες κοπέλες την ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.

Σύμφωνα με το έθιμο, την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπαντρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού και μία από αυτές πηγαίνει στο πηγάδι να φέρει το «αμίλητο νερό» και στη διαδρομή μέχρι το σπίτι δεν πρέπει να μιλήσει σε κανέναν.

Στο σπίτι το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα προσωπικό της αντικείμενο, τα λεγόμενα ριζικάρια και στη συνέχεια σκεπάζουν το δοχείο με κόκκινο ύφασμα και το δένουν ενώ παράλληλα προσεύχονται στον Αϊ Γιάννη και τοποθετούν το δοχείο σε ανοιχτό χώρο, όπου μένει όλη νύχτα. Την ίδια εκείνη νύχτα λέγεται ότι τα κορίτσια θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.

Παράλληλα, την παραμονή της γιορτής του Αϊ Γιάννη Ιωάννη, αναβιώνει και το γνωστό έθιμο με τις φωτιές: Στη πλατεία του χωριού στήνεται μια μεγάλη φωτιά πάνω από την οποία πηδάνε όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Σύμφωνα με την παράδοση, η φωτιά, επιφέρει την κάθαρση και οι άνθρωποι απαλλάσσονται από το κακό.

Το έθιμα με τις φωτιές

Το έθιμα με τις φωτιές

Παροιμίες για τον μήνα!

«Αρχές του θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή».
«Ο Μάης θέλει το νερό κι ο θεριστής (=Ιούνιος) το ξύδι».
«Από το θέρος ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειές».
«Γενάρη πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξίδι»
«Θέρος, τρύγος, πόλεμος …και στο αλώνισμα χαρές!»
«Μάρτης έβρεχε, Θεριστής τραγούδαγε».
«Μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι, αν δε λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είν” καλοκαιράκι».
«Πρωτόλη (Ιούνιε), Δευτερόλη (Ιούλιε) μου, φτωχολογιάς ελπίδα».
«Το τραγούδι του Θεριστή, η χαρά του Αλωνιστή».
«Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι».

Το καλοκαίρι λοιπόν κατέφθασε και η όρεξη μας για βόλτες και μπάνιο μεγαλώνει! Βρείτε στο χωριό μας, μια υπέροχη πισίνα για πολλές βουτιές, αλλά και ένα όμορφο περιβάλλον, για λίγη δροσιά και χαλάρωση απ την καθημερινότητα!

Σας περιμένουμε! 🙂

Επικοινωνήστε μαζί μας στο 2810-821050 ή γράψτε μας στο info@arolithos.com

Επίσημο site: www.arolithos.com

 

Πηγές:  iefimerida.gr, www.wikipedia.gr , www.newsbomb.gr

Πηγές εικόνων:

http://peritexnisologos.blogspot.gr/2015/06/24.html,

https://cyclades24.gr/2016/06/klidonas-eukseinos-pontos/

https://www.talcmag.gr/paidi/klidonas-2/

 

 

Ο Μάιος μας έφθασε εμπρός! βήμα ταχύ! να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή!

Ο μήνας της άνοιξης. Ο μήνας της αναγέννησης, της βλάστησης, και το καλοκαίρι πλησιάζει! Η φύση μας θυμίζει με την ομορφιά των χρωμάτων της το μεγαλείο της. Λουλούδια σε όλα τα χρώματα ανθίζουν τον μήνα αυτό και οι μυρωδιές των αρωμάτων τους κατακλύζουν την ύπαιθρο!

Η προέλευση του ονόματος!

Ο Μάιος το όνομά του το πήρε από τη ρωμαϊκή θεότητα Μάγια, που όμως προέρχεται από την ελληνική λέξη Μαία (τροφός). Τόσο οι Αρχαίοι Έλληνες όσο και οι Ρωμαίοι, την άνοιξη την υποδέχονταν με ειδικές τελετές. Ειδικές τελετές γινόντουσαν ακόμα και στα χρόνια του Βυζαντίου παρουσία του Αυτοκράτορα.

Οι γιορτές της άνοιξης σε όποιον πολιτισμό και αν τις συναντήσουμε συνοδεύονται από μεγάλη δόση ευφορίας, τραγουδιών, λουλουδιών και συμβολίζουν το νέο ξεκίνημα της ζωής που αρχίζει με την βλάστηση. 

Μάης_Τσαρούχης

Μάης_Τσαρούχης

Τα έθιμα του Μάη

Χωρίς αμφιβολία το πιο γνωστό έθιμο σε ολόκληρη την Ελλάδα είναι το μαγιάτικο στεφάνι! Ένα έθιμο που ζωντανεύει κάθε πρώτη του μήνα και φέρνει μυρωδιές και χαρούμενες στιγμές σε όλα τα νοικοκυριά!

Στην Κρήτη, την ημέρα της Πρωτομαγιάς, οι κάτοικοι του νησιού βγαίνουν στην εξοχή για να μαζέψουν τα λουλούδια που θα φτιάξουν το μαγιάτικο στεφάνι ή το μπουκέτο λουλουδιών, που θα στολίσουν στην πόρτα του σπιτιού τους. Ανάμεσα στα λουλούδια που θα διακοσμήσουν το σπίτι τους, σημασιολογικά, πολλοί έβαζαν στάρι, που σηματοδοτούσε την αφθονία, σκόρδο για το κακό το μάτι, αγκινάρα ή κάποιο άλλο αγκαθωτό φυτό για την γλωσσοφαγιά. Οι Μάηδες έμεναν στον σπίτι μέχρι της 23 Ιουνίου, όπου καίγονταν στις φωτιές του Αγίου Ιωάννη του Κλήδωνα!

Την πρώτη μέρα του Μάη κοπέλες μαζεύουν μαργαρίτες και φτιάχνουν τις λεγόμενες κολαΐνες, που κρεμούν στο λαιμό τους. Επίσης, σε πολλές περιοχές συνηθίζεται την Πρωτομαγιά να τρώνε πασχαλινά εδέσματα, όπως τσουρέκια και τα λαμπροκούλουρα.

Η εργατική Πρωτομαγιά

Ετήσια γιορτή, με παγκόσμιο χαρακτήρα των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Με συγκεντρώσεις και πορείες, η εργατική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να προβάλει τα κοινωνικά και οικονομικά της επιτεύγματα και να καθορίσει το διεκδικητικό της πλαίσιο για το μέλλον. Η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου.

Οι προλήψεις

Στη λαϊκή συνείδηση ο μήνας αυτός, συσχετίζεται με τα μάγια και τη μαγεία. Γι’ αυτό και οι προλήψεις ότι δεν πρέπει να γίνονται γάμοι τον Μάιο, ούτε κάποια σοβαρή εργασία τον μήνα αυτό («Το Μάη μήτε δέντρο να φυτέψεις, μήτε παιδί να παντρέψεις» λέει η παροιμία). Επίσης, η Πρωτομαγιά σήμαινε μια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.

Την πρώτη του Μάη, οι γυναίκες που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά έφτιαχναν ένα μπουκέτο από λουλούδια και με αυτό σταύρωναν το εικόνισμα της Παναγίας παρακαλώντας την για μια γρήγορη εγκυμοσύνη.

Σε κάποιες περιοχές, οι μανάδες μουτζούρωναν τα παιδιά τους για να μην τα πιάσει κακό μάτι. Άλλοι δημιουργούν ένα σταυρό στην πόρτα του σπιτιού τους για να μην πλησιάσει κακό στο σπίτι τους.

Ονομασίες και Παροιμίες

Σε γενικές γραμμές, οι λαϊκές ονομασίες του Μαΐου προέρχονται από τη φύση: Πράσινος, Κερασάρης, Τριανταφυλλάς, Λούλουδος.

Και φυσικά οι παροιμίες είναι πολλές…

Μάης άβρεχος, μούστος άμετρος.

Ζήσε Μάη μου , να φας τριφύλλι.

Ο Απρίλης έχει τ’ όνομα κι ο Μάης τα λουλούδια.

Ο γάμος ο μαγιάτικος πολλά κακά αποδίδει.

Μάης άβροχος, τρυγητής χαρούμενος.

Μήνας που δεν έχει ρο, ρίξε στο κρασί νερό.

Απρίλης, Μάης, κοντά ειν’ το θέρος.

Ο Μάης ρίχνει τη δροσιά και ο Απρίλης τα λουλούδια.

Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει.

Αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα τότε
τ’ αμπελοχώραφα χαίρονται τα καημένα.

Τον Μάη κρασί μην πίνετε κι ύπνο μην αγαπάτε.

Όποιος φιλάει τον Αύγουστο, τον Μάη θερίζει μόνος.

Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.

Ο Μάιος είναι ένας απ τους πιο αγαπημένους μήνες! Αρχίζει η καλοκαιρία και η όρεξη μας για βόλτες! Από όλους εμάς στον Αρόλιθο ευχές για έναν υπέροχο, ανοιξιάτικο μήνα!

Και φυσικά σας περιμένουμε στο χωριό μας, να γιορτάσουμε παρέα με ωραία μουσική και πολύ χορό, την Πρωτομαγιά!

Επικοινωνήστε μαζί μας στο 2810-821050 ή γράψτε μας στο info@arolithos.com

Επίσημο site: www.arolithos.com

μαης

Απρίλης ο Λαμπριάτης!

Απρίλης και άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα!Είναι ο τέταρτος μήνας του χρόνου και ονομάστηκε έτσι απ’ το aperio= ανοίγω (apertus= ανοικτός και Apertio= Άνοιξη)! Τον Απρίλη, η φύση οργιάζει και αφήνει πίσω της για τα καλά τον χειμώνα!

Απρίλιος-Τσαρούχης

Απρίλιος-Τσαρούχης

Ο Απρίλης  είναι ο μήνας των λουλουδιών («Ο Απρίλης με τα λούλουδα και ο Μάης με τα ρόδα»). Η βροχή του Απρίλη θεωρείται από τους γεωργούς πολύ ευεργετική , αλλά και σε κάποια μέρη της Ελλάδας το βρόχινο νερό της πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό!Παλαιότερα το μάζευαν σε μπουκάλι και το έδιναν στους αρρώστους!

Επίσης είναι και αυτός ένας μήνας, που στην πλούσια μας λαογραφία έχει την τιμητική του και γι αυτό του έχουν δοθεί και πολλά διαφορετικά ονόματα!

Οι ονομασίες του Απρίλη

Λαμπριάτης, λόγω του Ορθόδοξου Χριστιανικού Πάσχα ή Λαμπρής, που είναι συνήθως τον Απρίλιο. Τον λένε επίσης Αηγιωργίτης ή Αηγιωργάτης, λόγω της μεγάλης χριστιανικής εορτής του Αγίου Γεωργίου. Ξεροκοφινά, γιατί τελείωναν πάντα οι συγκομιδές των γεωργών  αλλά και Γρίλλη, δηλαδή γκρινιάρης, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Τα έθιμα του Απρίλη

Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση.

πρωταπριλιά

πρωταπριλιά

Το ψέμα της Πρωταπριλιάς κατά την ελληνική λαογραφία ξεκίνησα σαν  «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», με το πέρασμα των χρόνων όμως, εξελίχθηκε σαν ένα αθώο ψέμα, με τη μορφή παιχνιδιού, προς διασκέδαση όλων.

Όμως, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, συνήθως το Πάσχα “πέφτει” τον Απρίλιο, οπότε θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε στα μεγάλης λαογραφικής αξίας, έθιμα του Πάσχα.

Οι Λαμπροκουλούρες!

Λαμπροκουλούρες

Λαμπροκουλούρες

Από το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες καταγίνονται με το ζύμωμα! Ζυμώνουν τις λαμπροκουλούρες, οι οποίες δεν έχουν στη μέση τρύπα, όπως τα μικρά κουλούρια, αλλά για λόγους οικονομίας στο κέντρο της μπαίνουν  κόκκινα αβγά.

Ο στολισμός του Επιταφίου και τα κόκκινα αυγά!

arolithos_pasxa_8

Το στόλισμα του Επιταφίου με λουλούδια και τα στεφάνια αρχίζει το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης με τις νοικοκυρές να προσπαθούν να στολίσουν τον “καλύτερο Επιτάφιο”. Μετά την περιφορά παίρνουν τα λουλούδια στα σπίτια για να φέρουν ευλογία σε κάθε νοικοκυριό. Επίσης την ίδια μέρα , οι γυναίκες βάφουν τα αβγά, που παλιά αυτό γινόταν από τα χρώματα των λουλουδιών -κυρίως της κόκκινης παπαρούνας αλλά και των πατζαριών.

Τη Μεγάλη Παρασκευή, σε πολλά χωριά της Κρήτης νέοι και νέες κρατώντας ένα Σταυρό με στεφάνι γυρνούν τους δρόμους των χωριών και ψάλλουν το μοιρολόι της Παναγιάς: «σήμερα μαύρος ουρανός σήμερα Μαύρη Μέρα …»

Το κάψιμο του Ιούδα!

arolithos_pasxa_28

Με το “δεύτε λάβετε φως”, οι πιστοί με ένα κερί μεταφέρουν το Άγιο Φως στο σπίτι τους αμίλητοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα γίνει κάτι καλό στο σπιτικό τους ή ότι έτσι θα φύγουν οι δαίμονες!

Επίσης τα παιδιά σχηματίζουν ένα μεγάλο σωρό από ξύλα και στην κορυφή βάζουν ένα σκιάχτρο που υποτίθεται ότι είναι ο Ιούδας και την ώρα που ο ιερέας λέει το “Χριστός Ανέστη”, βάζουν φωτιά και καίνε τον Ιούδα.

Όσο για τα φαγητά στην Κρήτη το Πάσχα παλιά δεν σούβλιζαν αρνί, αλλά αφού έσφαζαν ένα ρίφι ή αρνί, έκαναν διάφορα φαγητά (οφτό, αντικριστό, βραστό, κοκκινιστό, αυγολέμονο με αγκινάρες κ.α.), ενώ το γλέντι κρατούσε επί ώρες για να συνεχισθεί και την επομένη μια και τις περισσότερες χρονιές η Δευτέρα του Πάσχα ήταν παράλληλα και η γιορτή του Αϊ Γιώργη.

Παροιμίες για τον Απρίλη

Πλούσια όμως είναι η λαογραφία μας και στις παροιμίες για αυτό τον μήνα! Δείτε κάποιες παρακάτω!

Απρίλη δροσερέ και Μάη με τα λουλούδια. 

Απρίλης – Μάης! Κοντά είν’ το θέρος.

Απρίλης – Μάης, κουκιά μεστωμένα.

Απρίλης – Πασχαλιά, χελιδόνια, φως, χαρά!

Απρίλης με τα λούλουδα και τα τρανά τα ψέματα.

Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.

Βάλτ’ εργάτες τον Απρίλη κι ας ψυλλίζονται.

Η βροχή τ’ Απριλομάρτη, μόνο τους ψαράδες βλάπτει.

Ήρθ’ ο Απρίλης με χαρά, με τα κόκκινα τ’ αυγά.

Και στου Απρίλη τις δεκαεφτά, πέρδικα ψόφησε τ’ αυγά.

Πραγματικά η λαογραφία για τα έθιμα του Πάσχα, είναι τόσο πλούσια, που αξίζει να αφιερώσεις χρόνο να τα ανακαλύψεις όλα! Με μια επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο του χωριού μας, σίγουρα θα καταφέρετε να καλύψετε ένα μεγάλος μέρος 🙂

Επικοινωνήστε μαζί μας στο 2810-821050 ή γράψτε μας στο info@arolithos.com

Επίσημο site: www.arolithos.com

Σας ευχόμαστε ολόψυχα Καλό Πάσχα!

Καλό Πάσχα

Καλό Πάσχα

Μάρτιος, ο πρώτος μήνας της Άνοιξης!

Μάρτιος-Τσαρούχης

Μάρτιος-Τσαρούχης

Ο Μάρτιος θεωρείται ο πρώτος μήνας της Άνοιξης και σηματοδοτεί την αρχή της ανθοφορίας και καρποφορίας της φύσης! Πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης) και είναι ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου.

Η θέση του Μαρτίου ως του πρώτου μήνα του έτους παλαιότερα συνετέλεσε, ώστε η πρώτη ημέρα του να έχει την σημασία της Πρωτοχρονιάς στο λαϊκό καλεντάρι, με πλήθος εθίμων μαγευτικού χαρακτήρα. Έτσι,την 1η Μαρτίου σε πολλά μέρη συνήθιζαν να δίνουν σημασία στο ποδαρικό, να ραντίζουν το σπίτι με νερό, να σπάνε πήλινα αντικείμενα ή να ρίχνουν έξω από το σπίτι.

Σε ορισμένα μέρη της Κρήτης μαστίγωναν συμβολικά με χλωρά κλαδιά ανθρώπου και ζώα, πιστεύοντας ότι τους μεταδίδουν την θαλερότητα που έχουν τα κλαδιά αυτά.

Στην Κρήτη επίσης,  οι καλαντιστάδες κρατούσαν ένα καλάμι, έβαζαν ένα άλλο (μικρότερο) καλάμι σταυροειδώς πάνω στο πρώτο ώστε να σχηματιστεί σταυρός και πάνω του κρεμούσαν κλαδιά δέντρων, λουλούδια της εποχής, αλλά και γεννήματα της γης: κεφαλές σιταριού και κριθαριού, αμύγδαλα, κουκιά κ.ά. μαζί με ασπροκόκκινη κλωστή. Αυτό λεγόταν καλαντίστρα. Τα παιδιά, πριν τελειώσουν τα κάλαντα σκορπούσαν μαργαρίτες σε κάθε σπίτι και συμπλήρωναν:

«Όξω ψύλλοι και κοργιοί

όφηδες και μποντικοί

κολισαύρες και λιακόνια

να γυρίζετε στ’ αόρια».

Οι καλαντίστρες του Μάρτη όπως κι αυτές του Λαζάρου και της Μ. Παρασκευής, παρέμεναν στα σπίτια των παιδιών που τις κρατούσαν μέχρι το βράδυ της Ανάστασης. Το Μεγάλο Σάββατο τις έβαζαν πάνω στο σωρό με τα ξύλα όπου έκαιγαν τον Ιούδα.

Ο Μάρτης ή Μαρτιά(ασπροκόκκινο βραχιολάκι) είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

βραχιόλι-μάρτης

βραχιόλι-μάρτης

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

Ο Μάρτιος είναι άρρηκτα δεμένος με τη Σαρακοστή, τη μεγάλη νηστεία πριν από το Πάσχα. Σχετική και η παροιμία «Δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή» ή «Λείπει ο Μάρτης με τη Σαρακοστή»; που λέγεται για άτομα που παρευρίσκονται ή αναμειγνύονται παντού. Τον Μάρτιο είναι η επέτειος της Ελληνικής Εθνεγερσίας με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821 την 25η του μηνός. Η επέτειος καθιερώθηκε το 1838 για να συμπέσει με τη μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.

Οι ονομασίες του Μάρτη:

Βλάσταρος και Ανοιξιάτης, γιατί είναι ο μήνας που φέρνει την άνοιξη. Στις 21 Μαρτίου έχουμε την εαρινή ισημερία, δηλαδή ίση διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. 

Ο άστατος καιρός είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του Μάρτη, του Γδάρτη και Παλουκοκαύτη, όπως έλεγαν το Μάρτιο τα παλιά χρόνια , που τα σπίτια ζεσταίνονταν με τζάκια και ξυλόσομπες.

Τον λέγανε και Δίγαμο: «Ο Μάρτης έχει δύο γυναίκες, τη μία πολύ όμορφη και φτωχή, την άλλη πολύ άσχημη και πολύ πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση. Όταν γυρίζει από την άσχημη, κατσουφιάζει, μαυρίζει και σκοτεινιάζει όλος ο κόσμος. Όταν γυρίζει από την όμορφη, γελάει, χαίρεται και λάμπει όλος ο κόσμος». Γι’ αυτό και η παροιμία λέει: «Ο Μάρτης πότε κλαίει και πότε γελάει». 

Επίσης ονομάζεται Βαγγελιώτης λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Επειδή είναι άστατος λέγεται Πεντάγνωμος. «Ο Μάρτης ώρα βρέχει και χιονίζει κι ώρα μαρτολουλουδίζει».

 Παροιμίες για τον Μάρτη

Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα.

Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης. Τα παλιόβοϊδα τα γδέρνει, τα δαμάλια τα παιδεύει.

Από τον Μάρτη πουκάμισο, από τον Αύγουστο σεγκούνι (παλτό). 

Κάλλιο Μάρτη καρβουνιάρη, παρά Μάρτη καψαλιάρη.

Κάλλιο Μάρτη στις γωνιές, παρά Μάρτη στις αυλές.

Ο Μάρτης βρέχει κι ο θεριστής χαίρεται.

Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.

Αν μη τι άλλο ο Μάρτης είναι ο μήνας που υποδέχεται την άνοιξη και μικροί και μεγάλοι τον περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες! 

Τέτοιες ανοιξιάτικες μέρες το χωριό μας είναι ιδανικό για χαλαρούς περιπάτους, επαφή με τη φύση και φυσικά για καλό φαγητό! Καλό μήνα και καλή άνοιξη σε όλους!

πληροφορίες: 2810-821050 και info@arolithos.com/www.arolithos.com

ανοιξη

Κουτσοφλέβαρος, Φλιάρης αυτός είναι ο Φλεβάρης!

Φλεβάρης

Φλεβάρης

Ο Φεβρουάριος ή Φλεβάρης είναι ο δεύτερος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό Hμερολόγιο. Έχει 28 ημέρες, ενώ όταν το έτος είναι δίσεκτο έχει 29.

Η ονομασία του,τυπικά, παράγεται από το λατινικό ρήμα februare, που σημαίνει καθαίρω, αγνίζω, επειδή ήταν ο τελευταίος του Ρωμαϊκού έτους και επομένως «διαβατήριος» και αποκαθαρτικός. Αργότερα, τον παρετυμολογήσαμε, από τις βροχές και τα πολλά νερά του, και είπαμε (λαϊκά) Φλεβάρης, επειδή ανοίγει «τις φλέβες του» και γεμίζει τον κόσμο νερά.

Στην Ελλάδα ο Φεβρουάριος έχει πολλές ονομασίες που σχετίζονται με τη μικρή διάρκειά του: Μικρός, Κουτσός, Κουτσοφλέβαρος, Φλιάρης και Γκουζούκης

Στον αγροτικό βίο, ο Φλεβάρης είναι ο μήνας των αμπελιών. Τότε γίνεται το κλάδεμα, το καθάρισμα και το τσάπισμα των αμπελιών. Τότε βάζουν και καταβολάδες, δηλαδή φυτεύουν αμπέλια (εκτός και αν είναι δίσεχτος ο χρόνος). Γι’αυτό του το περιεχόμενο ο Φλεβάρης ονομάζεται σε ορισμένα μέρη, όπου είναι βέβαια ανεπτυγμένη η αμπελουργία και Κλαδευτής.

Δύο είναι τα σπουδαιότερα έθιμα που τηρούνται μέχρι τις μέρες μας: Το ψυχοσάββατο και οι Απόκριες.

Στο Ψυχοσάββατο, όσοι έχουν αγαπημένους νεκρούς, βράζουν στάρι και το προσφέρουν για ανάπαυση των ψυχών. Αυτή τη μέρα, σύμφωνα με μια δοξασία οι ψυχές βγαίνουν και κάθονται πάνω στα δέντρα και στα βλαστάρια του αμπελιού, γι αυτό δεν κόβουν τα βλαστάρια, μήπως πέσουν οι ψυχές που είναι καθισμένες πάνω σε αυτά και κλάψουν.

Οι Απόκριες πάλι αρχίζουν με το τριώδιο, την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισσαίου, συνεχίζουν με την Κυριακή της Κρεατινής και κορυφώνονται με την Κυριακή της Τυρινής που λέγεται και Τρανή Αποκριά. Είναι η μέρα που κυριαρχεί το κέφι, ο χορός, οι αστεϊσμοί και οι μεταμφιέσεις. Η πανάρχαια αυτή γιορτή έχει σκοπό να ξυπνήσει τη φύση από τη χειμερία νάρκη της και να εξασφαλίσει τη βλάστηση και την καρποφορία των χωραφιών.

Οι μεταμφιεσμένοι πανηγυρίζουν στους δρόμους και στα σπίτια. Χτυπούν τύμπανα και κρατούν φαλλικά σύμβολα, λένε τολμηρά αστεία και εύχονται καλή σοδειά και ευγονία. Οι γιορτές της Αποκριάς τελειώνουν την Κυριακή της Τυρινής και επειδή εκείνη την ημέρα τρώνε συνήθως μακαρόνια με τυρί, τη λένε και Μακαρονού.

Και κάποια ακόμα λαογραφικά στοιχεία που σχετίζονται και την εκκλησία είναι τα εξής:

Η Εκκλησία μας γιορτάζει τον Άγιο Τρύφωνα την 1η Φεβρουαρίου ο οποίος σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση προστατεύει τα αμπέλια και τους αγρούς από τα τρωκτικά και τις κάμπιες.

Την Ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού στις 2 Φεβρουαρίου, δε δουλεύουν οι μυλωνάδες στην Κρήτη γιατί την έχουν προστάτιδα. Καθώς αλλάζει ο καιρός, οι αγρότες μπορούν αυτήν την η μέρα να προβλέψουν τις μεταβολές του για τις επόμενες μέρες.

Στις 3 Φεβρουαρίου , του Αγίου Συμεών, οι έγκυες δεν κάνουν δουλειές για να μη σημαδευτεί το παιδί στην κοιλιά τους.

Ο Άγιος Χαράλαμπος στις 10 Φεβρουαρίου, είναι προστάτης και θεραπευτής από τις λοιμώδης αρρώστιες, ο Άγιος Βλάσιος στις 11, προστατεύει τα κοπάδια από τα άγρια σαρκοβόρα και ιδιαιτερα από το λύκο.

Παροιμίες για τον Φεβρουάριο

Άγιε Πολύκαρπε βόηθα το σπόρο να φυτρώσει και να πολυκαρπίσει.

Αν δεν βγει ο Φλεβάρης δεν μπαίνει ο Μάρτης.

Γενάρη και Φλεβάρη καταβολάδα και ξινάρι.

Ο Φλεβάρης αν θυμώσει, μες στο χιόνι θα μας χώσει.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει του Καλοκαιριού μυρίζει, κι αν αλήθεια φλογίσει πόσους σκύλους θα ψοφήσει.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει, πάλι ή άνοιξη μυρίζει μα κι αν τύχη να θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει κι άμα πει και θυμώσει μέσ’ τα χιόνια θα μας χώσει.

Τα χιόνια του Φλεβάρη, βγάζουν τον Μάρτη παλικάρι.

Την Τυρινή και των Βαγιών μπαίνει ο διάβολος στο γιαλό.

Της Κρεατινής τα κομμάτια τα τρώει η Τυρινή και της Τυρινής τα σκυλιά.

Φλεβάρης κουτσοφλέβαρος, και του τσαπιού ο μήνας.

Χιόνια του Φλεβαριού, χρυσάφι του καλοκαιριού.

Με μια επίσκεψη στο χωριό μας, θα έχετε την ευκαιρία να μελετήσετε για τα έθιμα του μήνα! Το λαογραφικό μουσείο μας, περιέχει πλούσιο υλικό για μελέτη, διαθέσιμο σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται!

Καλώς Ήρθες Φλεβάρη

Πηγές:  Εκδόσεις τα ΝΕΑ, Δημοσιογραφικός Όμιλος Λαμπράκη.

goo.gl/ZKgUfQ

Ο Δεκέμβρης του χειμώνα!

δεκεμβρης

Ήρθε και ο μήνας Δεκέμβρης! Ο μήνας του χειμώνα, με τις πολλές γιορτές και το πολύ κρύο! Ας δούμε παρακάτω κάποια ενδιαφέροντα πράγματα γι αυτόν τον γλυκό χειμωνιάτικο μήνα!

Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος μήνας και τελευταίος του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη December, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό decem (δέκα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος κατά σειρά μήνας. 

Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Δεκέμβριος μετακινήθηκε στη δωδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία, παρότι ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τον μετονομάσει Αμαζόνιο, προς τιμήν της σύζυγό του.

Κατά τη λαϊκή μας παράδοση, ο Δεκέμβριος ονομάζεται Ασπρομηνάς και Χιονιάς για το πυκνό του χιόνι. Τον αποκαλούν επίσης Γιορτινό (λόγω των πολλών εορτών), Αϊ-Νικολιάτη, και Χριστουγεννιάτη.

Η μεγαλύτερη γιορτή του μήνα είναι τα Χριστούγεννα! Συνδεδεμένη με τη γέννηση του Χριστού και με αμέτρητα έθιμα, με κυριότερα εκείνο του δέντρου ή του καραβιού στολισμένων με λαμπιόνια , των κουραμπιέδων, του μελομακάρονου και των ξεροτήγανων.Το κλίμα τόσο γιορτινό, όσο και η διάθεση μας, να στολίσουμε το σπίτι μας, να ανταλλάξουμε δώρα με τους αγαπημένους μας και γενικότερα να φορέσουμε το εορταστικό μας χαμόγελο, για να γιορτάσουμε με την οικογένεια και τους φίλους μας, την γέννηση του Χριστού. 

Εκτός από τα Χριστούγεννα, που κυριαρχούν τον Δεκέμβριο, με τα θρησκευτικά και κοσμικά τους συμφραζόμενα, ξεχωριστή θέση έχουν από θρησκευτικής πλευράς και τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα, που περιλαμβάνουν τις εορτές της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου), Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου).

Η Αγία Βαρβάρα, λένε πως προστάτευε τα παιδιά από την ευλογιά. Κι επειδή ήταν μια πολύ σοβαρή αρρώστια, για να την « καλοπιάσουν » και να φύγει,  της πρόσφεραν μελόπιτα ή κόλλυβα ή φτιάχνανε κολλυβοζούμι που το ονόμαζαν κι αυτό από το όνομά της,  Βαρβάρα!

Στις 5 του Δεκέμβρη γιορτάζουμε  τον Άγιο Σάββα τον προστάτη της στεριάς και πιο συγκεκριμένα στην Κρήτη πίστευαν πως ήταν και προστάτης των φυσικών καταστροφών και ιδιαίτερα των σεισμών. Λένε μάλιστα τη φράση : « ο Άγιος Σάββας στερεώνει τον κόσμο ».

Ο Άγιος Νικόλαος είναι ο προστάτης των Ναυτικών και κύριος των ανέμων και των τρικυμιών. Τρανός καραβοκύρης με γένια που στάζουν θαλασσινό νερό, ρούχα βρεγμένα από την άρμη και μέτωπο ιδρωμένο από την προσπάθεια να προφτάσει να βοηθήσει όλα τα καράβια που κινδυνεύουν!

Τον Δεκέμβρη τον “αγαπούν” μικροί και μεγάλοι! Είναι πραγματικά, ένας γλυκός, γιορτινός και λαμπερός μήνας!

Παροιμίες για τον Δεκέμβριο

Δεκέμβρης και δεν έσπειρες, λίγο σιτάρι θα ’χεις. 

Δεκέμβρης μας επλάκωσε, το κρύο μας φαρμάκωσε. 

Δεκέμβρης με γιορτές, Χριστουγέννων διακοπές. 

Δεκέμβρης Χριστού γέννηση κι ο καλός μας χρόνος. 

Μπήκε ο Δεκέμβρης; Δίκαιος όποιος έσπειρε. 

Το τραγούδι με τον τρύγο το Δεκέμβρη παραμύθι. 

Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού. (ή χρυσάφι τ’ Αλωνάρη) .

Ως τ’ Αγίου Νικόλαου οι τοίχοι βράζουνε κι ύστερα ξυλιάζουνε.

Να ευχηθούμε και μεις με τη σειρά μας Καλό Μήνα και Καλές Γιορτές σε όλο τον κόσμο!

αρολιθοσ δεκεμβριος

 

Ο Νοέμβριος με τα πολλά ονόματα!

Ο Νοέμβριος είναι ένας μήνας με ανάμεικτα συναισθήματα, επειδή πλησιάζει ο χειμώνας και υπάρχει η μελαγχολία, αλλά είναι και γεμάτος αισιοδοξία για τη συγκομιδή, που θα βοηθήσει σε εύκολο ξεχειμώνιασμα!

Είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη November, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό novem (εννέα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Νοέμβριος μετακινήθηκε στην ενδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.

Ο λαός τον αποκαλεί Βροχάρη (γιατί έχει πολλές βροχές), Χαμένο (γιατί έχει τις μικρότερες σε διάρκεια ημέρες), Ανακατεμένο (από τον άστατο καιρό), Σκιγιάτη( έχει πολύ σκιά, και μεγάλη νύχτα), Παχνιστή (εξαιτίας της πάχνης), Κρασόμηνα (επειδή τότε άνοιγαν τα καινούρια κρασιά), Μεθυστή(επειδή όσοι δοκιμάζουν τα νέα κρασιά μεθάνε).  Σε κάποια μέρη τον αποκαλούν και  Μεσοσπορίτη (γιατί τότε οι περισσότεροι γεωργοί βρίσκονται στο μέσο της σποράς), και τέλος Ξυλευτή (αυτόν τον μήνα οι αγρότες κόβουν ξύλα και τα αποθηκεύουν για να ζεσταίνονται και να κάνουν τις δουλειές τους, τις μέρες του χειμώνα).

Επίσης το Νοέμβριο οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν και τοποθετούν τις κυψέλες σε μόνιμες χειμωνιάτικες θέσεις και η βασική εργασία είναι το ” ξελάκωμα” στα αμπέλια.

Αυτό το μήνα και συγκεκριμένα στις 21, η εκκλησία γιορτάζει την ανάδειξη του θεϊκού γυναικείου στοιχείου στον Χριστιανισμό, τα “Εισόδια της Θεοτόκου” όπως επίσης και την τυπική γιορτή της σποράς.

τα Εισόδια της Θεοτόκου

τα Εισόδια της Θεοτόκου

Την μέρα αυτή οι γεωργοί έχουν αργία και τρώνε ένα ειδικό φαγητό, τα λεγόμενα “πολυσπόρια”, γι΄αυτό η γιορτή ονομάζεται επίσης “Της Παναγιάς της πολυσπορίτισσας”. Τα πολυσπόρια βράζουν λίγους σπόρους από κάθε είδος δημητριακά, και όσπρια προσθέτοντας σταφίδες, μύγδαλα, καρύδια και πετιμέζι. Τα πολυσπόρια τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους και ανταλλάσσουν ευχές.

τα πολυσπόρια

τα πολυσπόρια

Ας μην παραλείψουμε τέλος, το γεγονός ότι στις 17 Νοέμβρη του 1973 έγινε η εξέγερση του Πολυτεχνείου που ήταν μια μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών.

Με μια επίσκεψη στο χωριό μας, θα έχετε την ευκαιρία να μελετήσετε για τα έθιμα του μήνα! Το λαογραφικό μουσείο μας, περιέχει πλούσιο υλικό για μελέτη, διαθέσιμο σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται!

Καλό μήνα και καλό χειμώνα σε όλους!

Νοέμβριος
Στου Νοέμβρη το χαρτί
βάζει  υπογραφή η βροχή .
«Θα ποτίσω όλη την πόλη ,
το χωράφι , το περβόλι .
Και θα πλύνω τις σκεπές ,
τα μπαλκόνια , τις αυλές .
Θα ετοιμάσω το τοπίο ,
να ‘ρθει το μεγάλο κρύο».
Το χαρτί ο αέρας παίρνει
και στα σύννεφα το φέρνει .
Κι η βροχή πιάνει δουλειά ,
μούσκεμα όλα τα παιδιά .
Ρένα Καρθαίου

                                  Παροιμίες για τον Νοέμβρη                                

                «Η Πούλια βασιλεύοντας, το μήνυμά της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους». 
                «Άι- Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα: -Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ’ Άι- Φιλίππου αυτού είμαι».
«Αν τ’ Άη Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια, των Αγιών δε λείπω».
«Ο άη- Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει».
«Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει».
«Οποίος σπείρει τον Νοέμβρη ούτε σπόρο δεν Θα πάρει».
«Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας».
«Σ’ τσι τριάντα, τ’ Αγι-Αντριός, αντριεύεται το κρύο».
«Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί».
«Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια».