Τον τέταρτο μήνα του χρόνου οι Ρωμαίοι τον ονόμασαν Απρίλιο, από τη λέξη “απέριο” που σημαίνει “ανοίγω”, γιατί τότε όλα ανοίγουν! Στην Ελλάδα τον Απρίλιο τον λέμε και Ανοιξιάτη, Λαμπριάτη, Αϊγιωργίτη αλλά και Κερασάρη, λόγω του ότι τότε είναι που πρωτοβγαίνουν τα κεράσια!
Όπως και ο Μάρτης, έτσι και ο Απρίλης είναι δίγνωμος! Χαρακτηριστικά λέγεται:
Το Μάρτη ξύλα φύλασσε μην κάψεις τα παλούκια,
και τ’ Απριλιού στση δεκαοκτώ μην κάψεις τα καρούλια!
Από τα έθιμα του Απρίλη δεν θα γινόταν να μην αναφέρουμε τα πειράγματα και τα αθώα ψέματα της Πρωταπριλιάς! Και φυσικά την γιορτή του Άι Γιωργιού και την μεγάλη μέρα της Λαμπρής! Το Πάσχα “πέφτει” σχεδόν πάντα μέσα στον Απρίλιο, και σπανιότερα μέσα στον Μάιο.
Τον Απρίλιο αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε για τα καλά τον ερχομό του καλοκαιριού! Η φύση γύρω μας είναι ήδη ανθισμένη και η μυρωδιά του Πάσχα, των λεμονανθών και του ανθόνερου, πλημμυρίζουν τις ζωές μας με ευχάριστα, ρομαντικά και κάποιες φορές μελαγχολικά συναισθήματα… Όλοι θυμόμαστε τις προετοιμασίες για την Μεγάλη Εβδομάδα και την Κυριακή του Πάσχα! Όλοι μας έχουμε μια εμπειρία από κάποιο πρωταπριλιάτικο αστείο!
Ευχόμαστε σε όλους καλό Απρίλη, και καλά να περάσετε τις γιορτές του Πάσχα 🙂
Πηγή κειμένου: “Κρητικά Λαογραφικά” από τον Μιχάλη Γρηγοράκη
Φωτογραφία από τον χρήστη του panoramio.com, GRIGORIS.
