Αρχείο συντάκτη admin

Βλατάς-Ξυλούρης-Συλλιγάρδος στον Αρόλιθο!

βλατας-ξυλουρης-συλλιγαρδος

Την Παρασκευή στις 24 του Νοέμβρη, θα είναι μαζί μας οι εξαιρετικοί μουσικοί: Νίκος Βλατάς, Βασίλης Ξυλούρης και Βαγγέλης Συλλιγάρδος!

Μια ακόμα μουσική βραδιά στο χωριό μας με καλό φαγητό και ωραία ατμόσφαιρα!

Ελάτε να διασκεδάσουμε παρέα!

Για πληροφορίες και κρατήσεις καλέστε μας στο: 2810-821050 ή γράψτε μας στο info@arolithos.com

Cretan knives!

Knives of Crete are famous even outside Greece. Among other things, they are also a gift for the Cretans. Proof of this is that they are carving mantinades on many of them.

kli02_kynygytiko_x_26cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho

The typical Cretan knife in the form it retained until our time, was born at the end of the 18th century and has a shape that resembles a “shuttle”. His characteristic figure was enthusiastically inspired by the Cretans and resisted over time. Fire, anvil, steel, hammer, long-arm pliers and the craftsman’s craftsmanship are the necessary elements for the construction of the Cretan knife. Its steel blade is solid and has only one edge, while the opposite side of the knife is planar, reinforced towards its base and gradually tapering as it approaches the edge to reach an acute edge .

The shape of the blade is straight, the side of the cut shortly before the end of the blade becomes heavily curved and ends at the tip, which has a slight upward inclination. The length of the blade varies. In the middle of the 19th century, the Cretan knives made over-sized knives, the length of which reached up to 0.80 million meters. These huge knives could also be used as spades. The constructional peculiarity of the cutting edge of the Cretan knife results in a great drilling capacity. In the 19th century, the knife was making the steel itself, the raw material for the blade. Today the raw material is a long-made conical blade made of steel that is bought ready for trade. The process starts by cutting the piece to the length we want, shaping it with scissors or scissors around the shape of the blade, the flame and the forging of the piece, the finishing on the wheel and the polishing of the back. The socket for the blade is made in the blade, it is drilled to pass later the rivets and the ridge with the characteristic traditional designs is carved.

Then the painting of the blade takes place until the color is deep orange (about 1500 degrees Celsius), allowed to cool because it is steel air, while other steels want to be poured into the water or oil, is rubbed to become abrasion, sanding with sandpaper to be polished and whole with pure wax. With a sharp tool, the pattern is sculpted on the waxed surface, acid is poured on the engraved patterns, and so only the engraved points are “eaten” by the acid, and thus the patterns are created. Then the blade is well washed and ready to fit the knife.

In recent years the Cretan knife seems to be reborn. Today, after many years, a complete Cretan knife with a blade and a case (leather or silver) can be made to match the old ones.

Τhe Cretan knife, it is the sign of friendship that constitutes this formally lethal means.

This is also reflected in the mantinades that the Cretans blaze on the bridges, thus perpetuating the spirit of hospitality and friendship that governs the island.

Find great Cretan knives in www.cretaneshop.gr and choose what you like!

kli07_kritikos_x_32cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho

kli07_krikri_x_33.5cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho

Τα κρητικά μαχαίρια!

Τα μαχαίρια της Κρήτης είναι ξακουστά ακόμα και εκτός Ελλάδας. Ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων και γιατί αποτελούν δώρο καρδιάς για τους Κρητικούς. Απόδειξη αυτού είναι πως χαράζουν μαντινάδες πάνω σε πολλά από αυτά.

kli02_kynygytiko_x_26cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho

Η ΣΑΪΤΑ

Το τυπικό Κρητικό μαχαίρι με τη μορφή την οποία διατήρησε μέχρι την εποχή μας, γεννήθηκε κατά τα τέλη του 18ου αιώνα κι έχει σχήμα που θυμίζει «σαΐτα». Το χαρακτηριστικό του σχήμα υιοθετήθηκε μ’ ενθουσιασμό από τους Κρητικούς και αντιστάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Φωτιά, αμόνι, ατσάλι, σφυρί, πένσες με μακρύς βραχίονες και η δεξιοτεχνία του μαχαιροποιού είναι τα απαραίτητα στοιχεία για την κατασκευή του Κρητικού μαχαιριού. Η ατσάλινη λεπίδα του είναι γεροδεμένη κι έχει μία μόνο κόψη, ενώ η αντίθετη προς την κόψη πλευρά, η «ράχη» του μαχαιριού, είναι επίπεδη, ισχυροποιημένη προς τη βάση της και λεπταίνει σταδιακά όσο πλησιάζει προς την άκρη για να καταλήξει σε μία οξύτατη αιχμή.

Το σχήμα της λεπίδας είναι ευθύ, η πλευρά της κόψης λίγο πριν το τέλος της λεπίδας γίνεται έντονα κυρτή και καταλήγει στην αιχμή, η οποία έχει μια ελαφριά κλίση προς τα επάνω. Το μήκος της λεπίδας ποικίλει. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα οι Κρητικοί μαχαιροποιοί κατασκεύαζαν υπερμεγέθη μαχαίρια, το μήκος των οποίων έφτανε μέχρι και τα 0,80 εκ. του μέτρου. Οι τεράστιες αυτές μαχαίρες μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και ως σπάθες. Η κατασκευαστική ιδιομορφία της αιχμής του Κρητικού μαχαιριού, έχει ως αποτέλεσμα να του προσδίνει μεγάλη διατρητική ικανότητα.

Τα μέρη του μαχαιριού είναι:

Περτσίνια ή πύροι ή καρφιά

Καδένα

Φούντα ή φλουράκια ή κρεμαστήρια ή κρόσια ή ξόμπλια. Η λέξη ξόμπλια πρέπει να είναι παλαιότερη όλων και δηλώνει και την ύπαρξη εκτός από τα νομίσματα και άλλου διακοσμητικού αποτρεπτικού αντικειμένου, όπως κοράλλια κ.λπ.

Mασιά ή μασά, που αποτελείται από: πεταλίδα, πετράδι και τσιμπίδα.

Κερκέλι: η θηλιά πάνω στο φουκάρι από όπου κρεμιούνται τα ξόμπλια.

Φουκάρι ή θηκάρι ή θήκη

Ζέκια ή ζέχια

Περμανέδες ή καμψέδες ή χαψέδες ή καψέδες

Λεπίδα ή λάμα

Τα κρητικά μαχαίρια ήταν διάσημα γιατί ήταν «σκαφιδωτά». Με τον όρο αυτό πρέπει να εννοούσαν αρχικά διακοσμητικό αυλάκι σαν λούκι που φτιαχνόταν στη μέση και κατά μήκος της ράχης της λεπίδας και έδινε την εντύπωση «σκάφης». Αργότερα άρχισε να σημαίνει το σχήμα Τ που δημιουργούσε το φάρδεμα της ράχης της λεπίδας.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Τον 19ο αιώνα ο μαχαιράς κατασκεύαζε ο ίδιος το ατσάλι, την πρώτη ύλη για τη λεπίδα. Σήμερα η πρώτη ύλη είναι μακριά κωνική λάμα από ατσάλι αέρος που αγοράζεται έτοιμη από το εμπόριο. Η διαδικασία ξεκινάει με το κόψιμο του κομματιού στο μήκος που θέλουμε, τη διαμόρφωσή του με ψαλίδι ή σβουράκι περίπου στο σχήμα της λεπίδας, το πύρωμα και τη σφυρηλάτηση του κομματιού, την τελειοποίηση στον τροχό και το γυάλισμα της ράχης. Φτιάχνεται η υποδοχή για τη μασιά στη λάμα, τρυπιέται για να περαστούν αργότερα τα περτσίνια και σκαλίζεται η ράχη με τα χαρακτηριστικά παραδοσιακά σχέδια.

Στη συνέχεια ακολουθεί το «βάψιμο» της λεπίδας με πύρωμα μέχρι να γίνει το χρώμα βαθύ πορτοκαλί (περίπου στους 1500 βαθμούς Κελσίου), αφήνεται να κρυώσει επειδή είναι ατσάλι αέρος, ενώ άλλα ατσάλια θέλουν βούτηγμα στο νερό ή το λάδι, τροχίζεται για να γίνει η κόψη, τρίβεται με γυαλόχαρτο να λειανθεί και αλείφεται ολόκληρο με καθαρό κερί. Με αιχμηρό εργαλείο χαράζεται το σχέδιο πάνω στην κερωμένη επιφάνεια, ρίχνεται οξύ πάνω στα χαραγμένα σχέδια και έτσι «τρώγονται» από το οξύ μόνο τα χαραγμένα σημεία και έτσι δημιουργούνται τα σχέδια. Μετά πλένεται καλά η λεπίδα και είναι έτοιμη για την προσαρμογή της στο μαχαίρι.

ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Το αυθεντικό κρητικό μαχαίρι πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο, ή και όλα, από τα παρακάτω χαρακτηριστικά, τα οποία όμως μπορούν να υπάρχουν μεμονωμένα και σε άλλα βαλκανικά-τουρκικά όπλα:

Λαβή της οποίας σχεδόν πάντα τα «μανίνια» της σχηματίζουν V με συγκεκριμένες αναλογίες. Παλαιότερα το άνοιγμα του V ήταν μικρότερο, ενώ στα νεότερα μαχαίρια έχει γίνει πολύ πιο έντονο. Υπάρχουν και μερικά μαχαίρια, κυρίως από την αρχή της Τουρκοκρατίας, με κυλινδρική λαβή

Παραστάσεις με συγκεκριμένα σύμβολα και διακοσμητικά θέματα στη λάμα και στην ασημένια θήκη.

Το σχήμα του «τσεμπερλικιού», δηλαδή της μεταλλικής ταινίας που καλύπτει το διάστημα ανάμεσα στα δύο κόκαλα της λαβής, το οποίο φαρδαίνει ελαφρά καθώς ξεκινάει από τη ρίζα της λεπίδας πηγαίνοντας προς την τρύπα της μασιάς, και το είδος της διακόσμησης πάνω του.

Τη χρησιμοποίηση πάντα διπλών καρφιών (πύρων, περτσινιών) συνήθως 3 σειρών, ή και περισσότερων, ανάλογα με το μέγεθος του μαχαιριού, για τη στερέωση των μανικιών στη λαβή.

Το στόμιο της θήκης, που είναι πάντα κυλινδρικό, και που όταν είναι ξύλινη προστατεύεται από μεταλλικό δακτυλίδι.

Τα θηκάρια, τα οποία, από τον 19ο αι. και μετά, όταν είναι ασημένια, έχουν πάντοτε στο τελείωμα την κεφαλή του φιδιού-δράκου. Πολύ συχνά η κεφαλή του φιδιού είναι προσαρτημένη και στο τέλος του ξύλινου φουκαριού, συχνότερα στα παλαιότερα μαχαίρια.

Το σχήμα της λεπίδας, με το ανασήκωμα της αιχμής σε σχήμα «τσαρουχιού», το φάρδεμα της ράχης της λεπίδας ώστε να σχηματίζεται «Τ» και τη διακόσμηση της ράχης με καλέμι, με συγκεκριμένα φυσικά ή γεωμετρικά σχέδια.

Την ύπαρξη τσιμπίδας, «μασιάς» που βρισκόταν χωμένη σε μια εσοχή στο πίσω μέρος του μαχαιριού, ανάμεσα στο V που σχηματίζουν τα δυο μανίκια, που χρησιμοποιούσαν για να ανάψουν με καρβουνάκια τον αργιλέ είναι μια κρητική επινόηση, που δεν συναντάται σε κανένα άλλο μαχαίρι.

«Περμανέδες» ή «καμψέδες» που μοιάζουν με 2 κοχύλια ή δύο «χούφτες» και που υπάρχουν στις δυο μεριές της λάμας, στην αρχή της, αμέσως μετά τη λαβή. Και αυτό είναι γνώρισμα που υπάρχει μόνο σε κρητικά μαχαίρια και πρέπει να είναι απομεινάρι διακόσμησης που υπήρχε σε βενετσιάνικα σπαθιά.

Τέλος τα θηκάρια των ασημένιων μαχαιριών είναι σκαλιστά, καλεμιστά ή με τη «φουσκωτή» τεχνική, με έντονο και βαθύ σκάλισμα σε βαρύ φύλλο ασημιού και όχι εγχάρακτα σε λεπτό φύλλο.

Τα τελευταία χρόνια το κρητικό μαχαίρι δείχνει να ξαναγεννιέται. Σήμερα μετά από πολλά χρόνια μπορεί να φτιαχτεί ένα πλήρες κρητικό μαχαίρι με λεπίδα και θήκη (δερμάτινη ή ασημένια) που να είναι εφάμιλλη των παλιών.

Οι μαντινάδες που χαράζουν επάνω στις λάμες οι Κρητικοί, είναι ένδειξη φιλίας και έτσι διαιωνίζεται το πνεύμα φιλοξενίας και φιλίας που διέπει το νησί.

Βρείτε υπέροχα κρητικά μαχαίρια στο www.cretaneshop.gr και επιλέξτε αυτό που σας ταιριάζει!

kli07_krikri_x_33.5cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho kli07_kritikos_x_32cm_my_crete_cretan_knives_arolithos_cretan_esho

How to make at home handmade soap!

The basic materials for handmade soap:

Olive oil, water and caustic soda. These three simple ingredients form the basis of any recipe for soap. From then on, add the corresponding essential oils or herbs.

The two different manufacturing methods:

If you want to make soap, there are two ways: The “cold” and “hot” method. At first, open the caustic soda in the open air and pour the mixture into a basin of oil, then add the essential oil until it is poured. Place the mixture in molds (optional) and leave it for one day for initial stabilization. After that you can add materials for decoration. Then leave for another four days, remove or cut the soap into the shapes you want and let them mature for at least 4 weeks before using them. The “cold” method is usually preferred because it keeps the soap glycerin, particularly important for hydrating the skin.

 In the hot method, the soap is prepared in a pot with water that has warmed to a warm temperature. To this, the caustic soda is gradually added with continuous stirring. When dissolved, olive oil is added and the mixture is mixed in a low heat until it will be as a cream. Once it is tied, remove it from the fire, leave it for a while and then place it in molds (optional) or solid in a bowl and follow the same procedure (one day rest, enrichment, another four days and then remove from molds and aging 4-6 weeks).

The precautions you need to take:

Special attention :Gloves are always necessary, especially as we have to do with caustic soda. In shaking we need to wear a mask and not inhale the vapors when mixing the soda with water, which should always be done slowly. We do not use glass containers and always do the initial mixing in open space. Stir in a wooden spoon. Make sure the mixture does not come into contact with your skin and do not expose your eyes to vapors. For molds, you can use plastic disposable bowls.

Waiting for maturation is necessary to enable sodium to react with the atmosphere and remove it from the soap (producing the dust that will gradually form on our soap). As long as this procedure has not been performed, the soap remains too acidic for human skin. The soap is quite mature when the yellow color after white has beenwhite.

Note: the basic dosage of the materials is as follows: 500 g olive oil, 64.25 g of caustic soda (NaOH) and 157.80 g of distilled water – the accuracy in the quantities is important, so it is advisable to use precision scales. Knowing the basic recipe we listed above, just add different essential oils and herbs of your choice to make your soap.

If all this sound difficult, there is a faster way! Visit cretaneshop.gr and choose what you like!

Source: in2life

Φυσικά χειροποίητα σαπούνια ελαιολάδου/ Handmade olive oil soaps

Φυσικό χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου με λεβάντα και λάδι καλέντουλας «ιδανικό για μωρά και για την ευαίσθητη περιοχή»

Natural handmade olive oil soap with lavender essential oil and calendula oil ‘’ideal for babybath and women’s sensitive area”

bioaroma-natural-soap-for-babies-sensitive-skin-100gr_cretaneshop_arolithos

Φυσικό χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου με δεντρολίβανο και δάφνη «για τόνωση των μαλλιών»

Natural handmade olive oil soap with rosemary and laurel essential oils ‘’hair tonic’’

soap_bio_aroma_rosemary_cretaneshop_arolithos

Φυσικό χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου με μέντα «για ξύρισμα»

Natural handmade olive oil soap with mint essential oil ‘’for men shaving’’

αρχείο λήψης

Φυσικό χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου με τριαντάφυλλο «για βελούδινη επιδερμίδα σε πρόσωπο και σώμα»

Natural handmade olive oil soap with rose essential oil ‘’velvet skin, for face and body wash’’

bioaroma-olive-oil-soap-for-face-and-body-100gr_cretaneshop_arolithos

Φυσικό χειροποίητο σαπούνι ελαιολάδου με δίκταμο «για ερεθισμένο και ευαίσθητο δέρμα»

Natural handmade olive oil soap with dittany essential oil for sensitive,  irritated skin.

bioaroma-dittany-olive-oil-soap_cretaneshop_arolithosΕπισκεφτείτε το cretaneshop.gr  και επιλέξετε το αγαπημένος σας!  Visit cretaneshop.gr and choose your favorite, at very good prices!

Οι μουσικές εκδηλώσεις του Νοεμβρίου, στον Αρόλιθο!

Ο Νοέμβριος στον Αρόλιθο, θα είναι γεμάτος υπέροχες μελωδίες, χορό και νόστιμο φαγητό! Ελάτε να διασκεδάσουμε παρέα, με παραδοσιακή κρητική μουσική απ τους καλύτερους!

Το πρόγραμμα των εμφανίσεων των μουσικών έχει ως εξής:

10/11 Παρασκευή & 11/11 Σάββατο

Ο Μανωλάκης Γιώργης και οι συνεργάτες του: Φραγκάκης Αντώνης, Σταυρακάκης Γιώργης, Παπατζανής Γιάννης.

Μανωλάκης Γιώργος

ο Μανωλάκης Γιώργης στον Αρόλιθο

18/11 Σάββατο

Η Παρέα του Υακίνθου

η παρέα του υακινθου

25/11 Σάββατο

Ο Δαμουλάκης Μάνθος και οι συνεργάτες του: Ραφαήλ Δαμουλάκης και Αλέξης Τζανάκης.

Δαμουλάκης Μάνθος

Μη χάσετε την ευκαιρία να απολαύσετε από κοντά τους μουσικούς και να γευτείτε παραδοσιακά πιάτα!

πληροφορίες/κρατήσεις: 2810-821050 και info@arolithos.com

Λίγες πληροφορίες για τους καλλιτέχνες:

Μανωλάκης Γιώργης

Γεννήθηκε το 1982 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε να παίζει λαούτο και έχει συνεργαστεί με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της παραδοσιακής μουσικής, όπως τον Μουντάκη, το Σκορδάλο, τον Στραματογιαννάκη και άλλους.

Έχει ηχογραφήσει τρία άλμπουμ Κρητικής παραδοσιακής μουσικής, που τα έχει εκδώσει μόνος του, το Σπαθί (2009), το Διττό: Ο Κάυκος και η Μέδουσα (2013), και τις Κόκκινες Πλάκες(2015). Ακόμα έχει εκδώσει ένα άλμπουμ καθώς και μία συναυλία[με τους Couleur Locale, ένα πειραματικό τρίο (ντραμς, κοντραμπάσο, λαούτο), όπου δοκιμάζει τον ήχο του ηλεκτρικού λαούτου, και της παραμόρφωσης του ήχου.

Ο Γιώργης Μανωλάκης, διοργανώνει ετήσια σεμινάρια στο μουσικό εργαστήρι Λαβύρινθος, όπου μεταφέρει της γνώσεις του πάνω στην παραδοσιακή μουσική, και συνεργάζεται ανελλιπώς με τον μεγάλο δάσκαλο Ross Daly.

Η Παρέα του Υακίνθου

Βασίλης Δραμουντάνης
Δημήτρης Μπέρκης
Γιάννης Σπαχής
Γιώργος Σπαχής

Είναι οι νέοι που πλαισιώνουν την Παρέα του Υακίνθου, με μεράκι και αγάπη για την μουσική και τον στίχο της κρητικής τους καταγωγής. Μέσα απ τα τραγούδια τους εκφράζουν, συναισθήματα και καταστάσεις όπως η αγάπη, ο χωρισμός, ο πόνος, ο έρωτας κτλ. Κατά την διάρκεια των διαφόρων εορτών και μουσικών εκδηλώσεων, οι μουσικοί δεν περιορίζονται στην τυπική επανάληψη των βασικών μουσικών μελωδιών αλλά εμπλουτίζουν το παίξιμο τους με αυτοσχεδιασμούς. Πραγματικά μια αξιόλογη ομάδα που αξίζει να ακούσετε και να δείτε από κοντά!

Ενδεικτική δισκογραφία:

1. Πόσο βαστά μιαν αστραπή

2. Στην πόρτα θα ‘χω το κλειδί

3. Πήρα το δρόμο

4. Μην τύχει και ξεγελαστείς

5. Δεν έχει ο έρωντας σπαθιά

6. Θα την-ε κόψω την κλωστή

Δαμουλάκης Μάνθος

Ο Μάνθος παρέα με τον αδελφό του τον Ραφαήλ είναι δύο νέα παιδιά από τη Βιάννο. Δύο νέοι μουσικοί που τιμούν και σέβονται την κρητική μουσική και την παράδοση. Ο πρώτος στη λύρα και ο άλλος στο λαούτο, μας χαρίζουν υπέροχες μελωδίες που μας ταξιδεύουν. Μαζί τους επίσης στο λαούτο εμφανίζεται και ο νεαρός Αλέξης Τζανάκης.

Χρονολόγιο Νοεμβρίου: σημαντικά ιστορικά γεγονότα του μήνα

Ανατρέχοντας στην πλούσια ιστορία της Κρήτης, εντοπίζουμε κάποια απ τα πιο σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της, για τον μήνα που διανύουμε και σας τα παραθέτουμε παρακάτω

8 Νοεμβρίου 1612 : ισχυρός σεισμός σημειώνεται στην Κρήτη, προκαλώντας μεγάλες ζημιές.

16 Νοεμβρίου 1826: ιδρύεται από επαναστάτες στο φρούριο της Γραμβούσας σχολείο.

9 Νοεμβρίου 1866: το ολοκαύτωμα της μονή Αρκαδίου στο Ρέθυμνο, κατά το οποίο σκοτώθηκαν εκατοντάδες Κρητικοί και γυναικόπαιδα, που είχαν καταφύγει εκεί.

Νοέμβριος 1866: κατέφυγε στην Αγία Ρουμέλη η Επαναστατική Συνέλευση της Κρήτης, αναγκάστηκε όμως να εγκαταλείψει το χωριό εξαιτίας της επίθεσης των Τούρκων.

Νοέμβριος 1867: πυρπολείται για δεύτερη φορά στην ιστορία του και 45 μόλις χρόνια μετά από την πρώτη, το χωριό Ανώγεια.

27 Νοεμβρίου 1868: ο παλαίμαχος αγωνιστής Δημήτριος Πετροπουλάκης, αρχηγός εθελοντικού σώματος Μανιατών 1.000 ανδρών, συνοδευόμενος και από το γιο του Λεωνίδα, από το Γύθειο, αποβιβάζεται στον όρμο κοντά στα χωράφια Μυλοποτάμου Κρήτης, για να ενισχύσει τον αγώνα στο νησί.

2-3 Νοεμβρίου 1898: αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κρήτη.

Νοέμβριος  1898: Ύπατος Αρμοστής της Κρήτης ορίστηκε ο Πρίγκιπας Γεώργιος, γιος του βασιλιά Γεωργίου Α’ της Ελλάδας.

15 Νοεμβρίου 1900: ο φοιτητής της Νομικής Παπαδάκης από την Κρήτη αποπειράται να σκοτώσει με περίστροφο τους καθηγητές του Αγγελόπουλο και Κρασά, επειδή τον απέρριψαν στις εξετάσεις.

2 Νοεμβρίου 1911: γεννιέται στο Ηράκλειο ο Οδυσσέας Ελύτης.

1 Νοεμβρίου 1913: η Συνθήκη των Αθηνών, όπου ο Σουλτάνος παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας στην Κρήτη και επιπλέον ρυθμίστηκαν επιμέρους θέματα που αφορούσαν το νησί.

4 Νοεμβρίου 1944 : ολοκληρώνεται η εκκένωση της Ελλάδος από τους Γερμανούς. Γερμανικές φρουρές παραμένουν μόνο στα νησιά Ρόδο, Κάλυμνο, Κω, Λέρο, Τήνο, Μήλο, και στο ΒΔ τμήμα της Κρήτης μέχρι τον Μάιο του 1945.

5 Νοεμβρίου 1957: κηδεύεται στην Κρητική Γη ο Νίκος Καζαντζάκης.

Νοέμβριος 1958: ο Νίκος Ξυλούρης ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο “Μια μαυροφόρα που περνά”.

11 Νοεμβρίου 1990: πεθαίνει ο Αλέξης Μινωτής.

8 Νοεμβρίου 1994: επιβάλλεται στον Γιώργο Κοσκωτά κάθειρξη 25 ετών, για το σκάνδαλο στην Τράπεζα Κρήτης.

Πληροφορίες για όλα αυτά τα αξιοσημείωτα γεγονότα, αλλά και για πολλά ακόμα, μπορείτε να βρείτε στην πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη του λαογραφικού μουσείου μας!

Η επίσκεψη σας, θα σας γεμίσει πληροφορίες και γνώσεις!

πηγές: https://averoph.wordpress.comhttps://el.wikipedia.org/wiki

βιβλιογραφία: Ημερολόγιο 2010 Κρήτη- Ένα καράβι τρικάταρτο

 

Ο Νοέμβριος με τα πολλά ονόματα!

Ο Νοέμβριος είναι ένας μήνας με ανάμεικτα συναισθήματα, επειδή πλησιάζει ο χειμώνας και υπάρχει η μελαγχολία, αλλά είναι και γεμάτος αισιοδοξία για τη συγκομιδή, που θα βοηθήσει σε εύκολο ξεχειμώνιασμα!

Είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη November, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό novem (εννέα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Νοέμβριος μετακινήθηκε στην ενδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.

Ο λαός τον αποκαλεί Βροχάρη (γιατί έχει πολλές βροχές), Χαμένο (γιατί έχει τις μικρότερες σε διάρκεια ημέρες), Ανακατεμένο (από τον άστατο καιρό), Σκιγιάτη( έχει πολύ σκιά, και μεγάλη νύχτα), Παχνιστή (εξαιτίας της πάχνης), Κρασόμηνα (επειδή τότε άνοιγαν τα καινούρια κρασιά), Μεθυστή(επειδή όσοι δοκιμάζουν τα νέα κρασιά μεθάνε).  Σε κάποια μέρη τον αποκαλούν και  Μεσοσπορίτη (γιατί τότε οι περισσότεροι γεωργοί βρίσκονται στο μέσο της σποράς), και τέλος Ξυλευτή (αυτόν τον μήνα οι αγρότες κόβουν ξύλα και τα αποθηκεύουν για να ζεσταίνονται και να κάνουν τις δουλειές τους, τις μέρες του χειμώνα).

Επίσης το Νοέμβριο οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν και τοποθετούν τις κυψέλες σε μόνιμες χειμωνιάτικες θέσεις και η βασική εργασία είναι το ” ξελάκωμα” στα αμπέλια.

Αυτό το μήνα και συγκεκριμένα στις 21, η εκκλησία γιορτάζει την ανάδειξη του θεϊκού γυναικείου στοιχείου στον Χριστιανισμό, τα “Εισόδια της Θεοτόκου” όπως επίσης και την τυπική γιορτή της σποράς.

τα Εισόδια της Θεοτόκου

τα Εισόδια της Θεοτόκου

Την μέρα αυτή οι γεωργοί έχουν αργία και τρώνε ένα ειδικό φαγητό, τα λεγόμενα “πολυσπόρια”, γι΄αυτό η γιορτή ονομάζεται επίσης “Της Παναγιάς της πολυσπορίτισσας”. Τα πολυσπόρια βράζουν λίγους σπόρους από κάθε είδος δημητριακά, και όσπρια προσθέτοντας σταφίδες, μύγδαλα, καρύδια και πετιμέζι. Τα πολυσπόρια τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους και ανταλλάσσουν ευχές.

τα πολυσπόρια

τα πολυσπόρια

Ας μην παραλείψουμε τέλος, το γεγονός ότι στις 17 Νοέμβρη του 1973 έγινε η εξέγερση του Πολυτεχνείου που ήταν μια μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών.

Με μια επίσκεψη στο χωριό μας, θα έχετε την ευκαιρία να μελετήσετε για τα έθιμα του μήνα! Το λαογραφικό μουσείο μας, περιέχει πλούσιο υλικό για μελέτη, διαθέσιμο σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται!

Καλό μήνα και καλό χειμώνα σε όλους!

Νοέμβριος
Στου Νοέμβρη το χαρτί
βάζει  υπογραφή η βροχή .
«Θα ποτίσω όλη την πόλη ,
το χωράφι , το περβόλι .
Και θα πλύνω τις σκεπές ,
τα μπαλκόνια , τις αυλές .
Θα ετοιμάσω το τοπίο ,
να ‘ρθει το μεγάλο κρύο».
Το χαρτί ο αέρας παίρνει
και στα σύννεφα το φέρνει .
Κι η βροχή πιάνει δουλειά ,
μούσκεμα όλα τα παιδιά .
Ρένα Καρθαίου

                                  Παροιμίες για τον Νοέμβρη                                

                «Η Πούλια βασιλεύοντας, το μήνυμά της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους». 
                «Άι- Μηνάς εμήνυσε του πάππου του χειμώνα: -Έρχομαι ή δεν έρχομαι και τ’ Άι- Φιλίππου αυτού είμαι».
«Αν τ’ Άη Φιλίππου λείπω, τ’ Άγια, των Αγιών δε λείπω».
«Ο άη- Μηνάς εμήνυσε, πούλια μη ξημερώσει».
«Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει».
«Οποίος σπείρει τον Νοέμβρη ούτε σπόρο δεν Θα πάρει».
«Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας».
«Σ’ τσι τριάντα, τ’ Αγι-Αντριός, αντριεύεται το κρύο».
«Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί».
«Τον Οκτώβρη τα κουδούνια, το Νοέμβρη παραμύθια».

How do bees make honey?

It takes about 60,000 bees to travel up to 90,000 km to visit more than 2 million flowers to gather enough nectar to make just half a pound of honey!

Once the bees collect the nectar, they store it in their extra stomach where they are mixed with enzymes.  Τhen passes into the mouth of another bee. This process is repeated until the nectar is digested “partially and then deposited in a honeycomb.

Τhe bees flutter the liquid nectar with their wings, helping the water evaporate and create the thick stuff we know as “honey.” This honeycomb is then sealed with a liquid discharge from the bee belly, which hardens and becomes the beeswax known to us all. As reported in Live Science

“Away from air and water, honey can be stored indefinitely, providing bees with the perfect source of food for the cold winter months.”

Light honey, like honey made from orange blossoms, tends to be gentler, while dark honey, like those made from wildflowers, tends to have a stronger flavor!

We prefer cretan honey from cretaneshop.gr!